(Η παρούσα πραγματεία συντάχθηκε από τον Δρα Βαγγέλη Πετρίτση, δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στο περιοδικό Αστρολογική Πυξίδα το 2013 και αναδημοσιεύτηκε με αναθεωρημένη μορφή στην προηγούμενη ιστοσελίδα της εταιρείας μας στις 11 Απριλίου 2014. Εδώ δημοσιεύεται η αναθεωρημένη έκδοση της πρώτης δημοσίευσης στην Αστρολογική Πυξίδα.)

Σε έναν αστρολογικό χάρτη ο κάθε πλανήτης αντιπροσωπεύει μια σειρά από ψυχολογικά κίνητρα, τα οποία εκφράζονται με διαφορετικό τρόπο ανάλογα με το ζώδιο όπου βρίσκεται ο πλανήτης. Έτσι, ένας πλανήτης μπορεί να έχει τουλάχιστον δώδεκα διαφορετικά «πρόσωπα», όσα και τα ζώδια δηλαδή. Για παράδειγμα, μια Αφροδίτη στον Τοξότη θα εκφράσει την αγάπη της με χαρά και ενθουσιασμό ενώ μια Αφροδίτη στον Αιγόκερω θα εκφράσει την αγάπη της με σοβαρότητα και διστακτικότητα. Ένας ακόμη τρόπος που διαφοροποιεί την έκφραση ενός πλανήτη είναι όταν αυτός κάνει όψη, όταν δηλαδή εισέλθει στο «οπτικό πεδίο» του ένας άλλος πλανήτης. Αναμφισβήτητα η όψη της συνόδου, η όψη δηλαδή κατά την οποία δύο πλανήτες απέχουν 0° μεταξύ τους και άρα βρίσκονται στην ίδια ακριβώς μοίρα του ίδιου ζωδίου, είναι εξαιρετικά σημαντική γιατί συνεπάγεται ότι τα κίνητρα του ενός πλανήτη εκφράζονται πάντα ταυτόχρονα με τα κίνητρα του άλλου. Είναι δηλαδή σαν ο κάθε πλανήτης να αποκτά ένα ακόμη διαφορετικό πρόσωπο που χρωματίζεται από τα κίνητρα του άλλου πλανήτη. Για να παραμείνουμε στην Αφροδίτη, αν αυτή κάνει σύνοδο με τον Ερμή, τότε το κίνητρο της αγάπης και το κίνητρο της επικοινωνίας εκφράζονται πάντα μαζί με αποτέλεσμα το άτομο να επικοινωνεί (Ερμής) με αγάπη προς τους άλλους (Αφροδίτη).

Για να δείξουμε με έναν πολύ γλαφυρό τρόπο πώς ένας πλανήτης μπορεί να έχει διαφορετικό πρόσωπο ανάλογα με τον πλανήτη με τον οποίο βρίσκεται σε σύνοδο, επιλέξαμε έναν πλανήτη που έχει μάλλον κακή φήμη. Ο πλανήτης αυτός είναι ο Πλούτωνας και είναι ο πλανήτης που περισσότερο από κάθε άλλον έχει συνδεθεί με τον έλεγχο, τη βία και τον αυταρχισμό δεδομένης της θέσης του στην ελληνική μυθολογία. Ως θεός του κάτω κόσμου ο Πλούτωνας εκπροσωπεί την αμετάκλητη και αδυσώπητη δύναμη του θανάτου, ενώ ως υπεύθυνος για την αρπαγή της Περσεφόνης ταυτίζεται με το πάθος, τη συναισθηματική σφοδρότητα και την ανάγκη για εξουσία, δύναμη και έλεγχο που μπορεί να φτάσει μέχρι την καταδίωξη και την άσκηση βίας. Όπως θα φανεί όμως από την ανάλυση του παρόντος άρθρου, το κίνητρο του Πλούτωνα για εξουσία μπορεί να εκφραστεί με πολλά διαφορετικά πρόσωπα. Για λόγους συντομίας θα περιοριστούμε σε τέσσερα από αυτά εξετάζοντας τις περιπτώσεις όπου ο Πλούτωνας κάνει σύνοδο με κάποιον από τους τέσσερις σημαντικότερους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. Φυσικά, αναφερόμαστε στους «αέριους γίγαντες» Δία, Κρόνο, Ουρανό και Ποσειδώνα.

Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, η όψη της συνόδου συνεπάγεται ότι οι δύο πλανήτες που συμμετέχουν σε αυτή εκφράζονται πάντα ταυτόχρονα. Έτσι, αν στο ωροσκόπιο ενός ατόμου ο Πλούτωνας βρίσκεται σε σύνοδο με τον Δία, ο τρόπος που το άτομο θα ασκήσει εξουσία θα έχει χαρακτηριστικά Δία. Αν βρίσκεται σε σύνοδο με τον Κρόνο, τότε η άσκηση εξουσίας θα έχει κρόνια χαρακτηριστικά. Τέλος, αν ο Πλούτωνας βρίσκεται σε σύνοδο με τον Ουρανό ή τον Ποσειδώνα, ο τρόπος άσκησης εξουσίας θα αποκτήσει ουράνια ή ποσειδώνια χαρακτηριστικά αντίστοιχα.

Για να φανούν ξεκάθαρα τα «τέσσερα πρόσωπα της εξουσίας», διαλέξαμε από το χώρο της πολιτικής, τον κατεξοχήν χώρο όπου ασκείται εξουσία, τέσσερα εκλιπόντα άτομα στους αστρολογικούς χάρτες των οποίων ο Πλούτωνας πραγματοποιούσε όψη συνόδου μόνο με έναν από τους τέσσερις αέριους γίγαντες. Επομένως, οι όποιες διαφορές αποκαλυφθούν παρακάτω σχετικά με τον τρόπο που άσκησαν εξουσία τα τέσσερα άτομα που επιλέξαμε για τη μελέτη μας θα μπορούν να αποδοθούν σε μεγάλο βαθμό στην επιρροή του πλανήτη με τον οποίο ο Πλούτωνας έκανε σύνοδο. Για να γίνει καλύτερα αντιληπτή η επιρροή του πλανήτη, οι τέσσερις παράγραφοι που ακολουθούν έχουν γραφτεί έτσι ώστε να αναδεικνύονται έννοιες και λέξεις-κλειδιά που αντιστοιχούν στον εν λόγω πλανήτη. Το όνομα του πλανήτη είναι γραμμένο σε παρένθεση μετά από κάθε λέξη ή φράση που συνδέεται με τους συμβολισμούς του πλανήτη αυτού.

Σύνοδος Πλούτωνα με Δία: Το Όραμα στην Εξουσία

Ο Μαχάτμα Γκάντι γεννήθηκε με σύνοδο Δία-Πλούτωνα. Ως απόδημος δικηγόρος (Δίας) στη Νότια Αφρική πάλεψε πρώτα για τα πολιτικά δικαιώματα (Δίας) της τοπικής Ινδικής κοινότητας. Κατόπιν, ανέλαβε την ηγεσία του Ινδικού Εθνικού Κογκρέσου το 1921 και χρησιμοποίησε την εξουσία (Πλούτωνας) που του δόθηκε για να υλοποιήσει το όραμά του (Δίας), δηλαδή την απελευθέρωση (Δίας) της Ινδίας από τη βρετανική κυριαρχία. Επίσης, ηγήθηκε εκστρατειών σε εθνικό επίπεδο για τα δικαιώματα (Δίας) των γυναικών και τη βελτίωση (Δίας) όχι μόνο της ζωής των φτωχών αλλά και των σχέσεων μεταξύ εχθρικών θρησκευτικών και φυλετικών κοινοτήτων.

Έμεινε στην ιστορία ως ένας πνευματικός ηγέτης (Δίας) που έλεγε πάντα την αλήθεια (Δίας) και που ήταν υπέρμαχος της μη-βίας (Δίας). Βλέπουμε λοιπόν πώς βασικές έννοιες που πρεσβεύει ο Δίας, όπως όραμα, αλήθεια και κοινωνικά δικαιώματα, ταυτίστηκαν με τον τρόπο που άσκησε εξουσία ο Μαχάτμα Γκάντι, ένας πολιτικός γεννημένος με σύνοδο Δία-Πλούτωνα.

Σύνοδος Πλούτωνα με Κρόνο: Ο Συντηρητισμός στην Εξουσία

Η Βασίλισσα Βικτώρια γεννήθηκε με σύνοδο Κρόνου-Πλούτωνα. Υπήρξε η μονάρχης (Κρόνος) της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας από το 1837 μέχρι το θάνατό της το 1901. Χρησιμοποίησε την εξουσία της (Πλούτωνας) για να προβάλει συντηρητικά και αυστηρά ηθικά πρότυπα (Κρόνος). Τα εννέα παιδιά της παντρεύτηκαν βασιλικούς γόνους σε όλη την Ευρώπη εδραιώνοντας (Κρόνος) την εξουσία (Πλούτωνας) του οίκου της. Αυτό στάθηκε αφορμή για να χαρακτηριστεί ως η «Γιαγιά» (Κρόνος) της Ευρώπης.Το 1861 λόγω χηρείας (Κρόνος) βυθίστηκε σε πένθος (Κρόνος) και έμεινε μόνη της (Κρόνος) στην εξουσία (Πλούτωνας) φορώντας πάντα μαύρα (Κρόνος). Συνολικά, η βασιλεία της κράτησε σχεδόν 64 χρόνια, η μακροβιότερη (Κρόνος) οποιουδήποτε άλλου Βρετανού μονάρχη και οποιασδήποτε άλλης γυναίκας μονάρχη στην ιστορία. Παρατηρεί έτσι κανείς πώς βασικοί συμβολισμοί του Κρόνου, όπως ο συντηρητισμός, η μακροβιότητα και η μοναξιά, ταυτίστηκαν με την εξουσία που άσκησε η Βασίλισσα Βικτώρια που είχε γεννηθεί με σύνοδο Κρόνου-Πλούτωνα.

Σύνοδος Πλούτωνα με Ουρανό: Η Μεταρρύθμιση στην Εξουσία

Ο Όλιβερ Κρόμγουελ γεννήθηκε με σύνοδο Ουρανού-Πλούτωνα. Έλαβε μέρος στον Αγγλικό Εμφύλιο Πόλεμο στο πλευρό των «Κοινοβουλευτικών» (Ουρανός) και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ανατροπή (Ουρανός) του Βασιλιά Καρόλου του Πρώτου το 1649. Κυριάρχησε (Πλούτωνας) στην επακόλουθη βραχύβια (Ουρανός) Κοινοπολιτεία της Αγγλίας και από το 1653 διετέλεσε Λόρδος Προστάτης της Κοινοπολιτείας της Αγγλίας, της Σκοτίας και της Ιρλανδίας, ένας ασυνήθιστος (Ουρανός) βρετανικός τίτλος για τον αρχηγό του κράτους. Μεταξύ άλλων χρησιμοποίησε την εξουσία του για να καταδιώξει (Πλούτωνας) τους Ρωμαιοκαθολικούς και να επιβάλει τον Πουριτανισμό, ένα μεταρρυθμιστικό κίνημα (Ουρανός) μέσα στην Εκκλησία της Αγγλίας. Έμεινε στην ιστορία τόσο ως τύραννος (Ουρανός) όσο και ως ήρωας της ελευθερίας (Ουρανός). Στην περίπτωση του Όλιβερ Κρόμγουελ, ενός πολιτικού γεννημένου με σύνοδο Ουρανού-Πλούτωνα, βλέπει λοιπόν κανείς πώς η εξουσία του Πλούτωνα μπορεί να ταυτιστεί με έννοιες που πρεσβεύει ο Ουρανός, όπως είναι η ανατροπή, η μεταρρύθμιση, το ασυνήθιστο, η ελευθερία αλλά και η τυραννία.

Σύνοδος Πλούτωνα με Ποσειδώνα: Η Θυματοποίηση στην Εξουσία

Ο Αδόλφος Χίτλερ γεννήθηκε με σύνοδο Ποσειδώνα-Πλούτωνα. Ως αρχηγός του Ναζιστικού Κόμματος επεχείρησε πραξικόπημα στο Μόναχο το 1923 το οποίο οδήγησε στη φυλάκισή του (Ποσειδώνας). Αφού αποφυλακίστηκε την επόμενη χρονιά, ο Χίτλερ κέρδισε τη λαϊκή υποστήριξη μέσω της προώθησης της ιδέας του Παν-Γερμανισμού, δηλαδή της ενοποίησης (Ποσειδώνας) των γερμανόφωνων πληθυσμών της Ευρώπης σε ένα έθνος-κράτος. Χρησιμοποίησε την εξουσία του (Πλούτωνας) ως Καγκελάριος για να καταλύσει (Ποσειδώνας) τα πολωνικά σύνορα, κάτι που οδήγησε σε έναν παγκόσμιο (Ποσειδώνας) πόλεμο (Πλούτωνας). Κατά τη διάρκεια αυτού, «θυσίασε» (Ποσειδώνας) εκατομμύρια Εβραίους τους οποίους και θεωρούσε φυλετικά κατώτερους (Ποσειδώνας). Η εξουσία του τερματίστηκε με την αυτοκτονία του (Ποσειδώνας). Παρατηρούμε λοιπόν πώς ο Αδόλφος Χίτλερ, ένας πολιτικός που γεννήθηκε με σύνοδο Ποσειδώνα-Πλούτωνα, ταύτισε την εξουσία του με έννοιες που σχετίζονται με τον Ποσειδώνα όπως είναι η ενοποίηση, η κατάλυση, η παγκοσμιότητα και η θυσία.